Een FTC-klacht tegen Kohl’s warenhuizen beweert dat de detailhandelaar de Fair Credit Reporting Act heeft geschonden door te weigeren slachtoffers van identiteitsdiefstal te voorzien van volledige gegevens van twijfelachtige transacties – een recht dat de FCRA garandeert aan slachtoffers van identiteitsdiefstal. De schikking van $220.000 is een herinnering aan andere bedrijven om hun benadering van deze wetsbepaling te heroverwegen.
De aantijgingen van de FTC beginnen met de duidelijke taal van Sectie 609(e) van de Wet op eerlijke kredietrapportagemaar het komt hierop neer. Laten we zeggen dat een consument ongeoorloofde afschrijvingen of kredietlijnen ontdekt die erop wijzen dat hij of zij het slachtoffer is van identiteitsdiefstal. Om de puzzelstukjes in elkaar te zetten, hebben ze kopieën nodig van documenten van de bedrijven waar de transacties plaatsvonden. Zodra een consument om deze documenten vraagt, geeft Sectie 609(e) bedrijven 30 dagen de tijd om de gegevens te verstrekken. De wet staat bedrijven toe een identiteitsbewijs (zoals een rijbewijs) en een bewijs van identiteitsdiefstal (zoals een politierapport en een beëdigde verklaring) te eisen, maar het hele idee achter deze bepaling is om te voorkomen dat consumenten opnieuw slachtoffer worden door hen in de administratieve rompslomp te binden.
Kohl’s oorspronkelijke praktijk was om binnen 30 dagen documenten aan de slachtoffers te verstrekken, onder voorbehoud van de juiste verificatie. Maar volgens de FTC veranderde Kohl’s in februari 2017 zijn beleid en zou informatie die de identiteitsdief identificeert alleen delen met wetshandhavingsinstanties of met de advocaat van het slachtoffer – en niet met de consument die het slachtoffer is geworden.
In augustus 2018 veranderde Kohl’s zijn beleid opnieuw en gaf klanten met een Kohl’s-rekening een uitgebreidere lijst met bedrijfs- en transactiegegevens, bijvoorbeeld afschriften, kwitanties en aanvragen. Maar Kohl’s weigerde nog steeds om hen informatie te geven die de vermeende dief zou identificeren (inclusief het adres en telefoonnummer vermeld op een frauduleuze aanvraag of het verzendadres dat werd gebruikt voor frauduleuze bestellingen). Kohl is ook gestopt met het verstrekken van die informatie aan de advocaten van de slachtoffers. Hierdoor hadden de slachtoffers nog maar één verhaalsmogelijkheid: een direct verzoek van een wetshandhavingsinstantie.
Volgens de klachtzorgde het herziene beleid van het bedrijf ervoor dat consumenten geen praktische manier meer hadden om aan de documentatie te komen die ze nodig hadden om vast te stellen dat de kosten niet van hen waren. Bovendien kwamen mensen wier leven al op zijn kop stond door identiteitsdieven nu in conflict met dat van Kohl. Zelfs toen consumenten bij Kohl’s klaagden en het bedrijf kopieën van Sectie 609(e) van de FCRA en begeleidende FTC-richtlijnen stuurden, wordt in de klacht beweerd dat Kohl hen tegenwerkte.
Pas in april 2019 herzag Kohl’s eindelijk zijn beleid om slachtoffers de kredietaanvraag en transactiegegevens te verstrekken waar ze om vroegen. In de klacht wordt beweerd dat Kohl’s de FCRA heeft geschonden door consumenten niet de gegevens te verstrekken waarop zij volgens de wet recht hadden. De FTC zegt ook dat het bedrijf de 30-dagenvereiste van Sectie 609(e) heeft geschonden. Naast de civiele boete van $ 220.000, heeft de schikking vereist dat Kohl’s slachtoffers van identiteitsdiefstal binnen 30 dagen voorziet van zakelijke transactiegegevens met betrekking tot de diefstal. Het bedrijf moet ook een bericht op zijn website plaatsen waarin slachtoffers weten hoe ze aan die gegevens kunnen komen, en moet verklaren dat het contact heeft opgenomen met slachtoffers aan wie in het verleden op onrechtmatige wijze de toegang tot die gegevens is ontzegd.
Als u de naleving door uw eigen bedrijf heroverweegt, moet u uiteraard goed naar de FCRA kijken. Maar bekijk uw procedures ook door de ogen van de miljoenen Amerikanen die het slachtoffer zijn geworden van identiteitsdiefstal – inclusief uw vrienden, familieleden en werknemers. Hoe zou je willen hen behandeld te worden terwijl ze de al te zware taak op zich nemen om hun goede naam terug te winnen in de nasleep van identiteitsdiefstal? Op de lange termijn heeft het implementeren van een consumentgerichte benadering van de naleving van Sectie 609(e) twee voordelen voor uw bedrijf. Ten eerste kan het u buiten het radarscherm van de wetshandhaving houden. Ten tweede kun je, door slachtoffers van identiteitsdiefstal met gevoel en respect te behandelen, misschien wel een trouwe klant voor het leven winnen.
Bezoek de FTC’s Kredietrapportage pagina voor nalevingsbronnen, waaronder Bedrijven moeten slachtoffers en rechtshandhavingsinstanties voorzien van transactiegegevens met betrekking tot identiteitsdiefstal.
