Door Robert Scucci
| Gepubliceerd
Als je genoeg hebt van de cijfers, grof voorspelbare psychologische thrillers zoals die van Netflix De vrouw in hut 10Ik ben hier om je te vertellen dat je niet moet opgeven. Hopelijk heb je niet doorgeslapen Tim Robinson‘S Het Stoelenbedrijfde HBO Original-serie die op Max wordt gestreamd en die aan het opwarmen is naarmate de finale van seizoen 1 nadert. Ingelijst als een psychologische thrillerkomedie, Het Stoelenbedrijf levert dezelfde over-the-top, absurde energie waar Robinson bekend om staat, terwijl hij ook een verrassend doordachte kijk geeft op burn-out, obsessie, familiale gevolgen en het zoeken naar betekenis waar die misschien niet is, en dat allemaal terwijl je in de problemen zit.
Na zojuist de zesde aflevering van de acht te hebben uitgebracht, ‘Happy Birthday, a friend’, Het Stoelenbedrijf blijft zich op uiterst ongemakkelijk terrein begeven, wat nog meer vragen oproept over de snel verslechterende mentale toestand van Ron Trosper (Tim Robinson). In tegenstelling tot andere genre-inzendingen is er zoveel onduidelijkheid voor de kijkers om te begrijpen, terwijl het dreigende mysterie dat Ron heeft gevolgd sinds de seriepremière op 12 oktober 2025 werd georganiseerd, blijft escaleren.
Draait vrolijk de onbetrouwbare hoofdrolspeler op zijn kop
Een tekortkoming waar de meeste psychologische thrillers aan lijden, is het idee van een onbetrouwbare hoofdrolspeler. De kijker wordt zich ervan bewust dat het verhaal dat ze volgen onvolledig of ingebeeld is, wat leidt tot speculaties dat de hoofdpersoon gek wordt of gekweld wordt door krachten van buitenaf. Het bedrijf van de stoel Ron Trosper valt in beide categorieën. Tegen de tijd dat we ‘Gefeliciteerd met je verjaardag, vriend’ bereiken, weerspiegelen zijn gedrag en ervaringen beide mogelijkheden, terwijl hij steeds meer losgeslagen raakt, en op een manier die alleen maar tot meer verwarring leidt.
Ron’s oorspronkelijke claim in Het Stoelenbedrijfdat een bedrijfsentiteit die bekend staat als Tecca Chairs zijn leven probeert te ruïneren, legitiem standhoudt. Hij volgt aanwijzingen, legt verbanden en navigeert door een krankzinnig scenario waarin iedereen zich zorgen over hem begint te maken, inclusief het publiek, om vervolgens keer op keer te bewijzen dat zijn wilde aannames juist zijn. Dit is precies wat wordt ingesteld Het Stoelenbedrijf uit elkaar. Het probleem is tweeledig. De stress drijft Ron tot het uiterste, waardoor hij zijn dierbaren vervreemdt en wankelt op zijn werk. Maar zijn ontdekkingen bevestigen zijn gedrag, tot het punt waarop zijn dochter, Natalie (Sophia Lillis), het niet kan laten om erbij betrokken te raken.
Terwijl de samenzwering zich blijft ontrafelen, blijft Rons rechterhand en feitelijke detective, Mike (Joseph Tudisco), steeds meer belastende informatie ontdekken die klaar lijkt te zijn om het mysterie wijd open te blazen en ons een einde te maken.
Een doordachte kijk op carrière-burn-out en het gewicht van verplichtingen
Dankzij de familie van Ron leren we wat achtergrondinformatie over zijn gedrag. In het verleden kregen zijn obsessies de overhand. Nadat zijn Jeep Tour-bedrijf mislukte, keerde hij met tegenzin terug naar zijn baan op de hoekkantoor bij Fisher Robay, duidelijk ongelukkig toen zijn vrouw, Barb (Lake Bell), begon te bloeien met haar eigen onderneming. Het eerste stoelincident vindt plaats precies op het moment dat Ron professioneel terugvalt om voor zijn gezin te zorgen, terwijl Barb een risico neemt. Zijn gevoel van malaise was er vanaf het begin, maar het is ook duidelijk dat hij goed is in zijn werk en een betrouwbare dienstverlener is, wat de spanning alleen maar vergroot.
Hoezeer Ron zich ook laat meeslepen door zijn obsessie met Tecca Chairs, tot het punt waarop Natalie hem openlijk confronteert terwijl ze verwijst naar de Jeep-business, hij ontdekt genoeg bewijsmateriaal zodat ze stilletjes in de situatie kan investeren. Op dit moment weten we niet zeker of ze hem een plezier doet om een spiraal te voorkomen of dat hij ergens legitiem mee bezig is en zij mee wil doen aan de actie.
De zaken worden nog ingewikkelder wanneer Jeff Levjman (Lou Diamond Phillips), CEO van Fisher Robay, terugkeert van een vakantie in Sedona en Ron vage instructies geeft om zijn winkelcentrumontwikkelingsproject, dat al in volle gang is, volledig te herzien. Jeffs onzekerheden over zijn nalatenschap worden geprojecteerd op Ron, die vastzit in een bureaucratische hel van zakelijke dubbelspraak. Het moreel in het huishouden van Trosper staat op een dieptepunt, en de zaken worden er niet beter op het kantoor. Douglas (Jim Downey), een van de excentrieke kantoormensen dronesdreigt zelfs verkleed als kip te verschijnen om de stemming te verlichten.
Meer vragen dan antwoorden
Op dit punt binnen Het bedrijf van de stoel rennen, alles valt uit elkaar voor Ron. Hij distantieert zich van zijn familie, zijn band met Mike staat op een wankele basis en zijn werksituatie maakt alles alleen maar erger. Terwijl zijn obsessie zijn greep verstevigt, stuit hij steeds meer op cruciale aanwijzingen die in alle opzichten tot een zuivere oplossing zouden moeten leiden, maar het verhaal houdt ons te dicht bij het plaatje om te begrijpen wat we daadwerkelijk zien. Ron raakt gek, en zijn familie heeft hem in het verleden zien verdwalen in vruchteloze projecten, waarbij zijn beweringen van elke geldigheid werden ontdaan omdat ze dit pad al eerder hadden bewandeld.
Wie heeft hier gelijk?
Ik identificeer me volledig met Ron en heb geen idee waar de serie naartoe gaat nu we de laatste twee afleveringen naderen. Ik heb mijn eigen ervaringen gehad waarbij ik me concentreerde op theorieën of projecten die tot doodlopende wegen leidden ten koste van mijn welzijn, maar ik was ook gezond van geest toen ik door een aantal van die konijnenholen ging. Ik heb promoties gekregen die ik niet wilde bij zakelijke banen, dankzij dezelfde obsessieve aandacht voor detail die Ron overal aan de dag legt Het Stoelenbedrijf. Soms het ding dat van buitenaf op waanzin lijkt, is feitelijk van onschatbare waarde bij het blootleggen van dure inefficiënties aan de bedrijfsopperheren. En soms is het van onschatbare waarde zijn in zo’n zielloos, fluorescerend verlicht hellelandschap een last waar mensen als Ron aan willen ontsnappen door ficties in hun hoofd te verzinnen die oneindig veel interessanter zijn.
Ofwel zit Ron “aan zijn limiet”, zoals het shirt dat hij onderzocht aan het begin van deze wilde ganzenjacht, ofwel staat hij op het punt een van de meest sinistere complotten die het Amerikaanse bedrijfsleven ooit heeft gezien te ontmaskeren. Wij weten het nog steeds niet. Mensen op Reddit hebben geen idee waar dit mysterie naartoe gaat en zijn de serie al aan het herbekijken op zoek naar subtiele visuele aanwijzingen over Rons mentale toestand. Hij is óf helemaal weg, óf hij zit precies op het doel, en ik kan niet wachten om te zien of we hier heelhuids uitkomen.
Het Stoelenbedrijf streamt op Max.
